Vengo

‘Vengo’ is een hommage aan de flamenco. De muziek is een centraal thema in deze film. Het gaat in deze film over twee rivaliserende families die in een vendetta verwikkeld zijn. Caco, een flamencodanser, wordt opgejaagd door het verdriet van zijn overleden dochter. Samen met zijn debiele neefje Diego doorkruisen ze Andalusië. Onderweg storten zij zich in feesten waar flamencodansers en- zangeressen hun hart uitschreeuwen. De tocht eindigt als de twee families elkaar tegenkomen.

Tony Gatlif (‘Gadjo diljo’) is niet de man om mooie verhalen en beelden te tonen. Hij heeft ons wat te vertellen. Elke film van hem bevat momenten die de kijker in de ziel raken. Waarmee Gatlif zijn doel heeft bereikt, want het gaat hem om het slopen van de barrière tussen de kijker en de zigeunerwereld (ook zijn eigen wereld). Hij toont ons personages die vol levenslust vreugde en verdriet delen. Want het leven heeft alleen zin als ervaringen worden gedeeld.

Met muziek die het bloed in de anderen doet stollen.