The mother

“Lieve God, laat ons leven voordat we dood gaan.”
May (Reid) zwijgt als tijdens een bezoek aan de kinderen in Londen haar man de pias uithangt. Ze kent zijn repertoire te goed. Haar leven is een sleets geworden voorstelling, waarin zij een oninteressante bijrol speelt. Als haar man overlijdt, trekt ze bij haar zoon in, ook al heeft zoonlief daar nou geen zin in.

May besluit voortaan voor zichzelf te kiezen en begint dan ook een stevige affaire met een 30 jaar jongere klusjesman, terwijl hij de vriend is van haar dochter. Is het slecht van May? Je ziet hoe ze verandert van een tuttige jurken dragende echtgenote in een smeltende vrouw, die voelt dat haar lichaam weer mooi gevonden wordt. Dat ze haar nerveuze, te veel witte wijn drinkende dochter nog verder in een identiteitscrisis duwt, lijkt haar niet te deren. In gesprekken komen de verwijten van de dochter op tafel: moeder heeft nooit affectie getoond, ze denkt alleen aan zichzelf, “en ik dan?”