Springtime in a small town

‘Springtime in a small town’, is een remake van een film uit 1948 van Fei Mu, die in de jaren tachtig na de culturele revolutie en het ontsluiten van de filmarchieven als een vergeten meesterwerk werd binnengehaald. De toen schrijnende liefdesgeschiedenis van een arts die uit de oorlog terugkeert bij zijn ex-verloofde die inmiddels met zijn ziekelijke beste vriend getrouwd is, moet nog naar rook en bluswater geroken hebben.

Tian kiest er niet voor om via hetzelfde realisme identificatie bij zijn toeschouwers op te roepen. Hij laat zijn film eruitzien als een kostuumstuk, als een toneelstuk in een decor, waarvan je vermoedt dat de achterkant ongeschuurd is. Gecombineerd met de ingehouden manier van spelen van zijn acteurs creëert hij zo een kunstmatige, claustrofobische atmosfeer. Zelfs als de acteurs naar buiten gaan, uit het decor van spaanplaat, blijft hun wereldbeeld begrensd.

Het is met name aan de cameravoering te danken dat de film er zo galant en sensueel uitziet. Maar hij dreigt ook. En gluurt. En de toeschouwer wordt gedwongen mee te kijken naar de wanhoop van Yuwen, die zelfs haar minderjarige schoonzusje aan haar oude liefde Zhang wil uithuwelijken om hem in de buurt te houden. En naar de wandeling die ze samen maken, waarin de wind haar zijden sjaal vangt,waarmee ze had kunnen vliegen. En te pletter laat storten in een verschroeide boom. De lente is niet altijd een nieuw seizoen.