Ondine

‘Ondine’ is een verhaal over liefde, hoop en geloof in het onmogelijke.

Dagelijks bevist de stoere Ierse visser Syracuse de wateren langs de prachtige Ierse kust. En iedere avond keert hij terug naar zijn kleine huisje aan de baai waar zijn dochtertje Annie op hem wacht. Tot de dag dat hij huiswaarts keert met een jonge vrouw. Gevonden in zijn netten. Na er even over na te denken gelooft Annie dat ze een zeemeermin is – de waternimf Ondine. Haar vader weet niet wat hij van Ondine moet denken; hij is nogal van slag.

Wie is die in een vreemde taal pratende en zingende vrouw? Brengt zij geluk of ongeluk? Annie weet het zeker: de vrouw is een selkie, een mythisch Keltisch onderwaterwezen, dat geluk brengt. Ze zou wel eens gelijk kunnen hebben, want als de vrouw zingt op de vissersboot zitten de netten ineens propvol vis. De visser weet nog steeds niet wat hij ervan moet denken. Ook de priester, vindt het een raar verhaal. Heeft de visser, die een alcoholprobleem heeft, weer eens teveel gedronken? Het priesterlijke advies om zijn gevoelens te beteugelen, klinkt onbedoeld grappig in het licht van de seksuele schandalen in de rooms-katholieke kerk.

Dat ‘Ondine’ aan het einde een realistische draai krijgt, zorgt voor verwarring: was alles dan toch serieus bedoeld?