Lebanon

De film ‘Lebanon’ opent en sluit met weidse shots van een veld zonnebloemen. Maar in de rest van de film is die lucht juist ver te zoeken: alles speelt zich af binnen de grenzen van een benauwde tank. Er is precies ruimte genoeg voor de bemanningsleden, vier jonge Israëlische soldaten die in 1982 onderdeel uitmaken van de eerste inval in Libanon.

Hun contact met de buitenwereld is beperkt tot de blikken door de geschutspoort, en de bezoekjes van hun commandant, die op gezette tijden door het luik komt zakken om de vier uit te kafferen voor hun twijfelende incompetentie.
Want echt scherp zijn de vier niet. Een schutter die de trekker niet over kan halen, een navigator die de weg kwijt raakt, een technicus die niet op zijn meters kan vertrouwen, en een leidinggevende die geen leiderschapscapaciteiten heeft. Het zijn geen soldaten maar mensen, die hun morele en ethische vragen bij de oorlog die zij moeten voeren niet kunnen verenigen met de legerhiërarchie.

De boodschap (oorlog is onmenselijke chaos) is niet nieuw, maar wordt op ongekende wijze visueel invoelbaar gemaakt.

Winnaar Gouden Leeuw op het Film Festival van Venetië 2009.