Druk op de beginletter van de titel of zoek op titel, regisseur of jaar van eerste vertoning.
Door de oorlog in Afghanistan heeft de film ‘Kandahar’ de functie van politiek breekijzer gekregen. ‘Kandahar’ is een spiegel voor de westerse wereld, die daarin zijn eigen falen gereflecteerd ziet. Maar ook de Afghanen krijgen een beeld voorgehouden van de tekortkomingen van hun eigen cultuur.
‘Kandahar’ is een clandestien opgenomen film waarin documentaire beelden en speelfilmscènes samen gaan.
Makhmalbaf volgt de reis van Nafas, een Afghaanse journaliste die jaren geleden naar Canada vluchtte. Zij keert terug om te verhinderen dat haar in de stad achtergebleven zuster zelfmoord pleegt, uit wanhoop over het leven onder de Taliban.
De tegen wil en dank in een burka gehulde journaliste houdt een gesproken dagboek bij over haar bijzonder reis. Uitgesproken surrealistisch is de scène waarin kunstbenen aan parachutes uit een vliegtuig worden gedropt, terwijl op de grond mannen op krukken om het hardst lopen om de mooiste prothese te veroveren.
De tragedie van dit land wordt in dit absurde tafereel tot de wrange essentie teruggebracht.
Regisseur: Mohsen Makhmalbaf
Iran/Afghanistan, 2001, 85 minuten
Met: Niloufar Pazira, Hassan Tantai, Sadou Teymouri, Hayatalah Hakimi
RecensiesVolkskrantNRCFilmkrant
Druk op de beginletter van de titel of zoek op titel, regisseur of jaar van eerste vertoning.