Io sono l’amore

De film is gebaseerd op een verhaal dat regisseur Luca Guadagnino zelf schreef over de teloorgang van de steenrijke Milanese familie Recchi, gezien door de ogen van Emma Recchi, de matriarch van het gezin. Ooit werd de Russische Emma veroverd door Tancredi Recchi, zoon van een textielgigant. Veroverd, want zij was meer een rijkeluistrofee, dan het object van liefde. Uit hun huwelijk zijn niettemin drie kinderen geboren.

Tijdens een groot familiefeest ontmoet Emma de chef-kok Antonio, de beste vriend van haar zoon. Aanvankelijk gebeurt er niets, maar als de twee elkaar maanden later nogmaals treffen, ontvlamt de liefde in alle hevigheid. De stormachtige affaire zet haar leven volledig op de kop. Emma tracht zich te bevrijden van de ketenen van haar huwelijk – maar tegen welke prijs?

De luxe interieurs, de prachtige kostuums, kortom de in beeld gebrachte weelde maakt van de film een visueel spektakel. Dit hartstochtelijke drama is een lust voor het oog. Swinton’s personage is complex en onvoorspelbaar, wat door de actrice op grandioze wijze wordt ingevuld. Het einde is intens en krachtig, zoals een dramatische Italiaanse opera.