Druk op de beginletter van de titel of zoek op titel, regisseur of jaar van eerste vertoning.
De film ontleent zijn titel aan een uit de hand gelopen gewoonte van de hoofdrolspeler.
Bill, een weinig succesvol schrijver, doodt zijn met het achtervolgen van mensen. Hij schaduwt mensen die op straat zijn belangstelling hebben gewekt, meestal mannen, nooit tweemaal persoon. Deze laaste regel is volgens hem de belangrijkste en het zal ook de eerste zijn die hij schendt. Hij verandert dan van voyeur in slachtoffer, al weet de toeschouwer dat eerder dan hijzelf.
Als hij betrapt wordt in zijn poging iemand te schaduwen, blijkt zijn doelwit een inbreker te zijn. Bill wordt door hem op sleeptouw genomen tijdens zijn klusjes, waarbij het eigenlijke doel niet het stelen van andermans spullen blijkt te zijn. Liever scharrelen ze rond in een vreemd huis en snuffelen ze in dozen met persoonlijke spulletjes.
De sfeer van de film is kalm, op het ijzige af. De kalmte lijkt schijn. De spanning wordt opgebouwd door Bill in intrigerende flash-forwards te tonen. Beetje bij beetje wordt alles duidelijk.
Een verrassende en originele film, waar voor Christopher Nolan een Tiger Award kreeg op het Film Festival van Rotterdam.
Regisseur: Christopher Nolan
Scenario: Christopher Nolan
Groot Brittannië, 1998, 70 minuten
Met: Jeremy Theobald, Alex Haw, Lucy Russell
Druk op de beginletter van de titel of zoek op titel, regisseur of jaar van eerste vertoning.