Atlantique

Stoffige beelden van een druk en smerig Dakar, de hoofdstad van Senegal, laten ons jonge mannen zien, die hard werken op een bouwplaats en al maanden niet betaald worden. Ook de zee en de lucht daarboven is flets en drukt de moedeloosheid van het bestaan uit. Dan is er voor de jongens de desperate uitweg naar een beter leven over de Oceaan naar Spanje, ook al leidt dat vaak tot de dood. “Je kijkt meer naar de zee dan naar mij” zegt Ada tegen Souleiman als ze zoenen op het strand.

Een onmogelijke liefde, want Ada is uitgehuwelijkt aan de rijke Omar, waardoor de positie van de familie verbeterd zal worden. In de nacht blijken Omar en zijn kompanen per boot weggevaren te zijn, zonder hun vriendinnen ook maar iets te zeggen. Geliefden die door het verlies als zombies achterblijven.

Drama